مسجد

? حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند کسى که پس از نماز صبح این دعا را بخواند، حاجتى را درخواست نمى‏ کند مگر آنکه برایش میسّر گردد و خداوند او را کفایت فرماید:

? بِسْمِ اللَّهِ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، «وَاُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ‏ بَصیرٌ بِالْعِبادِ × فَوَقیهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا»، «لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَکَ ‏إِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ × فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِى ‏الْمُؤْمِنینَ». «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ × فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ ‏سُوءٌ»، ما شآءَ اللَّهُ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ، ما شآءَ اللَّهُ لا ما شآءَ النَّاسُ، ما شآءَ اللَّهُ وَإِنْ کَرِهَ النَّاسُ. حَسبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبینَ، حَسْبِیَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقینَ، حَسْبِیَ ‏الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقینَ، حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ، حَسْبی مَنْ هُوَ حَسْبی، [حَسْبی] مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبی، حَسْبی مَنْ کانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبی، حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ.

? بنام خدا، و درود و رحمت خداوند بر محمّد و آل او باد، «و کار خویش را به خدا واگذار مى‏ کنم، که خداوند نسبت به بندگان بینا است × پس خدا او را از بدى ‏هاى آنچه درباره ‏اش نیرنگ زدند نگهداشت»، «خدایى جز تو نیست، تو پاک و منزّهى، همانا من از ستمکاران مى ‏باشم × پس نداى او را پاسخ گفتیم و او را از غمّ و غصّه رهانیدیم و همان‏ گونه مؤمنان را نجات مى‏ بخشیم»، «خدا ما را بس است و او خوب دفاع کننده و پشتیبانى است، پس به نعمت خداوند و فضل و احسان او که هیچ بدى به او نرسد دگرگون گشتند»، آنچه خدا بخواهد (همان شود)، هیچ جنبش و نیرویى جز به سبب خداوند نیست، آنچه خدا خواهد (همان شود) نه آنچه مردم بخواهند، آنچه خدا بخواهد (همان شود) گرچه مردم را خوش ‏آیند نباشد. پرورش ‏دهنده مرا از پرورش‏ یافتگان کفایت مى ‏کند، آفریننده مرا از آفریده ‏شدگان کفایت مى ‏کند، روزى ‏دهنده مرا از روزى ‏خواران کفایت مى ‏کند، خداوندى که پروردگار دعا ... براى درخواست روزى جهانیان است مرا بس است، او که کفایت ‏کننده است مرا، برایم کافى است، آنکه پیوسته مرا کفایت مى‏ کند برایم کافى است، آنکه از ابتدایى که بوده‏ ام مرا کفایت کرده برایم کافى است، خدا مرا بس است، جز او خدایى و معبودى نیست، بر اوتوکّل نمودم، و او پروردگار عرش بزرگ است.

ادامه مطلب