داستان ها و حکایت های نماز – بخش سوم

 

امام زمان (عج) بر روی آب نماز می خواند

?رشیق مادرانی گفت: خلیفه عباسی (معتضد) به من و دو نفر دیگر دستور داد که بطور کاملا محرمانه به سامرا رفته و وارد خانه امام عسگری (علیه السلام) که از دنیا رفته بشوید و هر کس را که در آن خانه یافتید به قتل برسانید و سر او را به نزد من بیاورید.

 

ما به سامراء رفته و بدون هیچ مشکلی وارد خانه شدیم و همه جا را بررسی کردیم تا اینکه به پرده ای رسیدیم آن را کنار زدیم سردابی پدیدار شد وارد آن شدیم و دیدیم که گویا دریائی از آب است و در انتهای آن حصیری بر روی آب افکنده شده و شخص بسیار زیبائی بر آن نشسته است و به عبادت و نماز مشغول است و اصلا توجهی به ما ندارد.

 

یکی از همراهان ما خواست تا داخل شود و او را دستگیر کند اما درون آب افتاد و چیزی نمانده بود که غرق شود من دستم را دراز کرده و او را بیرون کشیدم و تا یک ساعت بیهوش بود آنگاه رفیق دیگر ما اقدام به رفتن به سوی او کرد ولی در آب افتاد و او را هم بیرون کشیدیم من مات و متحیر شده بودم و به او خطاب کرده و گفتم از خدا و از شما عذر می خواهم که مزاحم شدم ولی او اعتنائی نکرد و ما باز گشتیم و جریان را برای معتضد گفتیم او به ما گفت این ماجرا باید پنهان بماند و جائی آنرا نقل نکنید وگرنه سر شما را از بدن جدا می کنم.

 

 

نماز اولین کار بعد از ظهور

?در کتاب شریف بحار الانوار است که در آن روز موعود (روز ظهور حجت) آن حضرت به اذن پروردگار به مسجد الحرام می رود و پشت مقام ابراهیم و رو به کعبه می ایستد و دو رکعت نماز می گزارد و سپس اعلام ظهور می فرمایند.

 

می بینیم که اولین و مهمترین کار حضرت خواندن نماز و دست تضرع به بارگاه حضرت معبود گشودن است و یکی از اهداف مهم حضرت مهدی (عج) اقامه نماز در سراسر گیتی است.

 

 

حضرت عیسی (علیه السلام) پشت سر قائم (عج) نماز می خواند

?بعد از آنکه حضرت عیسی (علیه السلام) به یاران حضرت می پیوندد حضرت مهدی (عج) به آن حضرت می گوید جلو بایست و با مردم نماز بخوان ولی حضرت عیسی (علیه السلام) می گوید: نماز برای تو اقامه شده لذا پشت سر حضرت ولی عصر (عج) می ایستد و نماز می خواند و با او بیعت می کند.

 

مهدی (عج) است آنکه وقت نماز جماعتش

 

عیسی (علیه السلام) به صد نیاز به او اقتدا کند

 

 

نماز انسان را از گناه باز می دارد

? روایت شده که جوانی از انصار با حضرت رسول اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) نماز می خواند ولی در عین حال مرتکب گناه نیز می شد (کارهای بد و نابجا انجام می داد) موضوع به اطلاع حضرت رسید ایشان فرمودند: نمازش روزی او را از گناه باز خواهد داشت. چیزی نگذشت که جوان از کارهای بد توبه نمود و نماز خوان واقعی گردید.

 

 

نماز بدون خشوع

?بعضی نماز را با خشوع می خوانند:

 

خشوع ادب جسمی و روحی است.

 

رسول اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) دید که شخصی در حال نماز با ریش خود بازی می کند فرمود:

 

اگر او روح خشوع داشت هرگز اینکار را نمی کرد یعنی اگر او می دانست و درک می کرد که مقابل چه کسی است اینطور بی ادبی نمی کرد و با سر و صورت خود بازی نمی نمود.

 

 

 

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 


داستان هاو حکایت های نماز – بخش دوم

داخل شدن در نماز

? حضرت مجتبی (علیه السلام) وقتی از وضو فارغ می شد رنگ صورتش تغییر می کرد وقتی سببش را می پرسیدند؟ می فرمود: هرکس که می خواهد بر خدای بزرگ وارد شود باید رنگ صورتش عوض شود.

 

 

عبادت امام مجتبی (علیه السلام)

? حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) چون به نماز می ایستاد مفصلهای بدنش به حرکت در می آمد و چون بهشت و جهنم را یاد می کرد مانند انسان مار زده مضطرب می گشت، در هیچ حالی او را ندیدند که مگر آنکه خدا را ذکر می کرد. از عبادات او که از فضائل مختص این امام است می توان این را گفت که آن حضرت بیست و پنج بار پیاده به زیارت کعبه رفت با آنکه مرکبهای خوب با ایشان برده می شد ولی مسافت چهارصد و پنجاه کیلومتر راه را زیر اشعه سوزان آفتاب و روی سنگریزه های داغ پیاده می پیمود تا رضایت خدا را بیشتر فراهم آورد.

 

 

نماز خوف اباعبدالله (علیه السلام)

? امام سجاد (علیه السلام) می فرماید پدرم اهل عبادت بود و شبی هزار رکعت نماز می خواند، حالا ببینیم آیا شب عاشورا هم حضرت توانستند این نماز را بخوانند یا اینکه روز عاشورا ناچار شدند در زیر آن همه تیر و نیزه و شمشیر نماز خوف بخوانند، نماز خوف کیفیاتی دارد اگر هیچیک از اقسام آنها ممکن نشد باید به جای هر رکعت یک تسبیح اربعه بگویند یعنی در هر رکعت یک بار بگویند سبحان الله و الحمدالله و لااله الاالله و الله اکبر در این نماز مختصری که حضرت می خواندند چقدر نیزه و تیر که به سوی وجود مبارک ایشان پرتاب نشد (تا جایی که یک تیر هم به بدن ایشان اصابت کرد) پس باید بدانیم که اصل و پایه جهاد حضرت اباعبدالله (علیه السلام) نماز و عبادت بود.

 

 

توجه قلبی در نماز

?حضرت امام سجاد (علیه السلام) هنگامی که مشغول وضو گرفتن می شد رنگ چهره اش زرد می شد از اطرافیان به حضرت می گفتند چرا در هنگام وضو این حالت به شما دست می دهد می فرمود: آیا می دانید در برابر چه کسی می خواهم بایستم؟

 

و گفته شده که روزی در حال نماز رداء از شانه آن حضرت افتاد حضرت تا فراغت از نماز آن را به شانه نیافکند و ملتف نشد. وقتی از نماز فارغ شد یکی از اصحاب عرض کرد یابن رسول الله در حال نماز عبا از دوش شما افتاد ولی توجه نکردید فرمود: وای بر تو آیا می دانی در برابر چه کسی ایستاده بودم؟ چنین فکری مرا از توجه به عبا منصرف ساخته بود آیا نمی دانی که نماز بنده فقط آن مقداری قبول می شود که نسبت به خدا حضور قلب داشته باشد راوی می گوید گفتم فدایت شوم بنابراین با این نمازهایمان به هلاکت می رسیم؟ حضرت فرمود خداوند این نمازهای ناقص را با نوافل و نمازهای مستحبی کامل می سازد.

 

 

امام سجاد (علیه السلام) مشرف به مرگ می شد

? در خضوع و رهبت زین العابدین علی بن الحسین (علیها السلام) نوشته اند: وقتی که به نماز می ایستاد و در قرائت «فاتحه الکتاب» به «مالک یوم الدین» می رسید آن قدر تکرار می کرد، تا مشرف به مرگ می شد.

 

 

 

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 


اس ام اس پیشواز ماه رمضان

اس ام اس پیشواز ماه رمضان

 

 

 

رسید مژده که سر زد هلال ماه صیام

 

مه دعا و نیایش مه درود و سلام

 

دهید مژده تمام گناه کاران را

 

که حکم عفو شده از سوی خدا اعلام

 

مه نماز و مه روزه ماه استغفار

 

مهی که پر بود از لطف خاص و رحمت عام

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

اس ام اس ماه رمضان

 

 

 

غروب ماه پیمبر (ص)طلوع ماه دعا شد

 

بهار دلکش قرآن خزان غیر خدا شد

 

ضیافتی شده برپا زسوی خالق هستی

 

که ضیف آن زهرآنچه به غیراوست جدا شد

 

بیامده مه روزه، درآن گناه بسوزد

 

مه جلای قلوب وگه ظهور رجا شد

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

اس ام اس ویژه پیشواز ماه رمضان

 

 

 

وقتی هلال ماه خدا آشکار شد

 

ماه خدا، امام زمان روزه دار شد

 

طوبای خیر و برکت شعبان به گل نشست

 

قرآن شکوفه داد و زمان بهار شد

 

ماه ضیافت است بیایید بندگان

 

امروز سمت بنده خدا بیقرار شد

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

ماه رمضان

 

 

 

رسید مژده که سر زد هلال ماه صیام

 

مه دعا و نیایش مه درود و سلام

 

دهید مژده تمام گناه کاران را

 

که حکم عفو شده از سوی خدا اعلام

 

مه نماز و مه روزه ماه استغفار

 

مهی که پر بود از لطف خاص و رحمت عام

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

پیامک ماه رمضان

 

 

 

به به که بیامدست ماه رمضان

 

ماهی که بود اشرف ایام زمان

 

ماهی که درآن شدست واجب روزه

 

از روزه شود سیاه روی شیطان

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

تبریک ماه رمضان

 

 

 

مهمونی رفتنِ گدا پیش خدا لیاقته

 

یه بار دیگه پیش خدا بشی گدا سعادته

 

هر کی بودی، هرکی شدی اگه دوباره اومدی

 

خدا رو شاهد می گیرم شک نکنی عنایته

 

هر کاری کردی زیر ذره بینِ حق بودی ولی

 

اگه که رسوا نشدی تا به حالا کرامته

 

 

 

اس ام اس پیشواز ماه رمضان , اس ام اس ماه رمضان

 

اس ام اس تبریک ماه رمضان

 

 

 

رمضان آمده آهنگ سحر ساز کنید

 

 با مناجات و غزل بر دو جهان ناز کنید 

 

دست‌ها را برسانید به معراج دعا 

 

تا خدا با نفسی سوخته پرواز کنید 

 

 

 

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید


نماز (تفیلا) در آیین یهود

در تورات مقدس (دواریم – تثنیه، فصل 11، آیه 13) آمده است: «خدای خالقتان را دوست بدارید و او را با تمام قلبتان پرستش و بندگی نمایید.» علمای یهود عبارت پرستش و بندگی از طریق قلب را همان دعا و نماز به درگاه خالق تعبیر نموده اند.

اساس عبادت یهود را در گذشته تا حدود 2000 سال پیش مراسم تقدیم قربانی ها تشکیل می داد و دعای لفظی در کنار آن قرار می گرفت. اما پس از ویرانی معبد مقدس یهودیان در بیت المقدس در سال 68 میلادی، به علت توقف مراسم تقدیم قربانی، اصل عبادت یهود بر نماز و دعاهای کلامی قرار گرفت و با گذشت زمان آیین و متن نمازها شکل مدون امروزی را به خود گرفت.

تاریخ نیایش یهود و مسیر تکاملی آن و همچنین احکام و قوانین و جزئیات مربوط به دعاها و نمازهای یهود بسیار مفصل و گسترده است. این مقاله تنها به معرفی اولیه این آیین در یهود پرداخته است.

نماز در لفظ عبری «تفیلا» نامیده میشود. تفیلا به دو بخش کلی تفیلای عادی و تفیلای ویژه تقسیم می گردد.

تفیلای عادی :

این تفیلا در ایام عادی هفته (شنبه شب الی بعدازظهر جمعه) خوانده میشود. که به ترتیب عبارتند از:

1- شَحَریت (صبح)

2- مینحا (بعدازظهر)

3- عَرویت (شامگاه)

در کلیه تفیلاهای فوق یک بخش اصلی به نام «لَحَش» (به معنای آهسته) یا «شمُونِه عِسره» به معنای هجده دعا) مشترک و یکسان است اما مقدمات و مؤخرات این سه تفیلا با هم متفاوت هستند.

این بخش اصلی، لَحَش نام می گیرد. زیرا والاترین قسمت تفیلا بوده و به صورت آهسته ادا می گردد. همچنین «شمُونِه عِسره» نام دارد زیرا در ابتدای تدوین از 18 دعا تشکیل میشد که بعدها یک دعای دیگر در میان آن جای گرفت. اما همچنان نام اولیه بر آن اطلاق می گردد. در متن لحش گاه به مناسبت های مختلف (اول ماه و اعیاد خاص یا روزهایی که در آن روزه گرفته می شود) متن هایی اضافه می شود.

 

 

 

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 


مسایل قرآنی پیرامون نماز(2)

فلسفه بزرگ نماز:

?"اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ"

 

آنچه را از کتاب (آسمانی) به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را بر پا دار، که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه باز می دارد، و یاد خدا بزرگتر است؛ و خداوند آنچه را انجام می دهید، می داند. (سوره عنکبوت/آیه 45)

 

از آن رو که طبیعت نماز، انسان را به یاد نیرومند ترین عامل بازدارنده یعنی اعتقاد به مبدأ و معاد می اندازد، دارای اثر بازدارندگی از فحشا و منکر است. انسانی که به نماز می ایستد و تکبیر می گوید، خدا را از همه چیز برتر و بالاتر می شمارد، به یاد نعمت های او می افتد، حمد وسپاس او را می گوید، او را به رحمانیت و رحیمیت می ستاید، به یاد روز جزای او می افتد، به بندگی او اعتراف می کند، از او یاری می جوید و می خواهد که به راه راست هدایتش کند و از راه کسانی که به آنها غضب شده و از گمراهان به خدا پناه می برد. بدون شک در قلب و روح چنین انسانی، جنبشی به سوی حق و حرکتی به سوی پاکی و جهشی به سوی تقوا پیدا می شود. او برای خدا رکوع می کند، در پیشگاه او پیشانی بر خاک می نهد، غرق در عظمت او می شود و خودخواهی و خود برتربینی ها را فراموش می کند، به یگانگی خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گواهی می دهد و بر او و خاندانش درود می فرستد و از خدا می طلبد که در زمره بندگان صالح او قرار گیرد. 

 

همه این کارها، موجی از معنویت در وجود او ایجاد می کند؛ موجی که سد نیرومندی در برابر گناه محسوب می شود. این عمل چند بار در شبانه روز تکرار می گردد و در حالات گوناگونی که انسان به علت مشغولیات مادی از خدا غافل است، او را به یاد مبدإ اعلی می اندازد. از این گذشته، هنگامی که آماده مقدمات نماز می شود، خود را شستشو می دهد و پاک می کند، حرام و مال غصبی را از خود دور می کند و به بارگاه دوست می رود. همه این امور، تأثیر بازدارنده در برابر خط فحشا و منکرات دارد. این اثر نماز به قدری اهمیت دارد که در بعضی از روایات اسلامی، معیار سنجش نماز مقبول و غیر مقبول خوانده شده است. 

 

امام صادق علیه السلام می فرماید:" کسی که دوست دارد ببیند نمازش مقبول درگاه الهی شده یا نه، باید ببیند آیا این نماز او را از زشتی ها و منکرات باز داشته یا نه؟ به همان مقدار که بازداشته، نمازش قبول است." 

 

البته نهی از فحشا و منکر، سلسله مراتب و درجات زیادی دارد و هر نمازی به نسبت رعایت شرایطش دارای بعضی از این درجات است . ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچ گونه اثری در او نبخشد؛ هرچند نمازش صوری باشد و هرچند آلوده گناه باشد. البته این گونه نماز تأثیرش کم است. این گونه افراد اگر این نماز را هم نخوانند، از این هم آلوده تر خواهند شد.

 

در روایتی می خوانیم که جوانی از انصار نماز را با پیامبر ادا می کرد اما آلوده گناهان زشتی بود. این ماجرا را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عرضه داشتند. حضرت فرمود: "سرانجام نمازش روزی او را از این اعمال باز می دارد."

 

 

 

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید