مسجد

کیست میثم؟ او که در عصر سکوت

یا علی گفت و سرش بردار رفت

در مکتب انسان ساز و تربیت‌کننده امام علی (علیه‌السّلام) شخصیت‌های بسیار ارزنده و بزرگواری وجود دارند که هر یک از آن‌ها در طول تاریخ الگوی ارزنده برای جامعه بشری بوده‌اند. یکی از این شخصیت‌های بزرگوار که علاقه خاصی به علی (علیه‌السّلام) داشت و حضرت علی (علیه‌السّلام)نیز متقابلاً وی را بسیار دوست می‌داشت، «میثم تمار» است. حیات پربار و شهادت افتخارآمیز او برای همه انسان‌های آزاده و مسلمان درس و سرمشق و الهام است.

از سال‌های آغازین زندگی او اطلاعات چندانی در دست نیست محققان نوشته‌اند:

وی فرزند یحیی و از سرزمین «نهروان» که منطقه‌ای میان عراق و ایران است. بعضی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند».1

لقب تمار را از این جهت به میثم داده‌اند که وی در کوفه خرما فروش بود.2

ابن حجر عسقلانی می‌نویسد:

«میثم برده زنی از بنی اسد بود . علی (علیه‌السّلام) او را خریداری کرد و آزاد نمود ولی او به گونه ای دیگر اسیر شد ، اسیر ولای علی و محبت و عشق او .

وى شیفته آن بود که از محضر امیر مؤمنان على (ع) علم و حکمت بیاموزد. از این رو دل و جان خود را دربست در اختیار معارف علوم علوى گذاشت. حضرت (ع) نیز که او را لایق و با استعداد یافت, دانش و حکمت هاى فراوانى به وى آموخت, حتى برخى اسرار را که به هر کس نمى توان گفت و آگاهى از حوادث آینده و بلاها و فتنه هاى زمانه را در اختیار او گذاشت. از این رو میثم تمّار را (صاحب سرّ) امیر المؤمنین مى دانند.3

ابن حجر عقلانی و شیخ مفید و عده‌ای دیگر از مورخان نوشته‌اند:

«حضرت علی (علیه‌السّلام) روزی به میثم گفت: تو بعد از من دستگیر می‌شوی و به دار آویخته خواهی شد. روز سوم از بینی تو خون خواهد آمد و محاسنت از آن خون خضاب خواهد شد . تو بر در خانه عمرو بن حریث، جزء آن ده نفری خواهی بود که به دار آویخته می‌شوند . چوبه دار تو از همه آنها کوتاه‌تر است. سپس حضرت آن نخله‌ را به وی نشان داد و فرمود: تو را بر آن به دار آویخته خواهی شد. میثم همواره کنار آن نخل می‌آمد و نماز می‌خواند و با آن نخل سخن می‌گفت. و به عمرو بن حریث می‌گفت: من همسایه تو می‌شوم ، برای من همسایه خوبی باش . عمرو به او می‌گفت: آیا می‌خواهی خانه ابن مسعود یا خانه ابن حکیم را بخری و نمی دانست که منظور میثم چیست. 4

این روایات نشان‌دهنده مقام معنوی میثم تمار در نزد حضرت علی می‌باشد به گونه‌ای که حضرت اخبار زندگی و آینده وی را برایش بیان می‌کند.

در روایتی آمده است: «پس از آنکه میثم را نزد ابن زیاد آوردند، ابن زیاد به او گفت: تو باید از علی(علیه‌السّلام) برائت بجویی و از او بدگویی کنی ... و الا دست و پایت را قطع می‌کنم و تو را به دار می‌آویزم میثم می‌گوید: من گریه کردم. ابن زیاد از علت گریه من سؤال کرد. گفتم: از قول و عمل تو گریه نمی‌کنم. از شکی که آن روز از خبر مولایم بر من عارض شد گریه می‌کنم. ابن زیاد پرسید: مگر مولای تو چه گفته؟ سپس میثم جریان را نقل کرد، ابن زیاد گفت دست و پایت را قطع می‌کنم. اما زبانت را باقی می‌گذارم تا دروغ تو و مولایت را آشکار سازم. سپس دست و پای او را قطع کرد و او را بالاتر دار برد. او در بالای دار صدا می‌زد؛ ای مردم هر کسی می‌خواهد احادیث علی (علیه‌السّلام) را بشنود جلو بیاید. مردم جمع شدند. عمرو بن حریث به عبیدالله بن زیاد گفت: می‌ترسم او دل‌های مردم کوفه را دگرگون کند و آن‌ها بر علیه تو خروج کنند. عبیدالله دستور داد: برو زبانش را قطع کن سپس زبان او را قطع کردند و میثم به شهادت رسید».5

ابن حجر عسقلانى درباره میثم تمّار مى نویسد:

میثم در سال آخر عمرش به مکّه مشرف شد و در مدینه خدمت اُمّ سلمه همسر رسول اللّه صلى اللّه علیه وآله رسید و گفت و گویى میان ایشان صورت گرفت. وقتى او به کوفه برگشت و دست گیر و زندانى شد، به مختار ثقفى که او نیز در زندان بود، این گونه مى گوید:

إنّک ستفلت وتخرج ثائراً بدم الحسین فتقتل هذا الّذی یرید أن یقتلک;6

تو به زودى آزاد خواهى شد و از مرگ نجات مى یابى و انتقام خون حسین علیه السلام را از کسانى که قصد جان تو را کرده اند خواهى گرفت.

جایگاه والای میثم را در چشم ائمه از سخنان آنان نسبت‏به وی و نیز از برخوردشان با او در صحنه عمل ، می‏توان دریافت . صفا و صمیمیتی که میان علی(ع) و میثم بود و میزان رابطه مودت آمیزشان را از انس و الفت این دو نسبت‏ به‏هم می‏توان شناخت . حضرت ، حتی به مغازه خرمافروشی میثم می‏رفت و در آن جا با او صحبت می‏کرد و قرآن و معارف دین را به او می‏آموخت

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید

اولین کاری که بعد از تولد نوزاد مستحب است که انجام بشود اذان و اقامه گفتن در گوش اوست. این کار زمان محدودی دارد و علاوه بر آن باید به طور صحیح انجام شود. ستاره تمام نکات مربوط به آداب اذان گفتن در گوش نوزاد را برای شما بازگو می‌کند.

عکس اذان گفتن در گوش نوزاد

چرا باید در گوش نوزاد اذان و اقامه گفت؟

این کار به عنوان تبرک و امید ثواب انجام می‌شود و بنا بر روایتی از امام صادق (ع):

«به ماما یا یکى از دیگر کسانى که نزدیک کودک است بگویید در گوش راست او اقامه بگوید تا در نتیجه هیچ‏گاه به دیوانگى و جن‌زدگی گرفتار نیاید.»

امام علی (ع) هم از پیامبر اکرم (ص) نقل می‌کند: «کسی که صاحب فرزند شد، در گوش راست نوزاد اذان بگوید و در گوش چپش اقامه؛ چرا که این کار باعث مصونیت او از شیطان خواهد شد.»

اذان گفتن در گوش نوزاد تا کی وقت دارد؟

از روز اولی که بچه به دنیا می‌آید تا پیش از آن که نافش بیفتد. علاوه بر اذان و اقامه می توان در دعای تولد نوزاد را هم در زمان تولدش خواند.

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید

"قرآن" کتاب آسانی مسلمانان است و به صورت وحی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل شده است.قرآن خدا را به انسان نزدیک‌ تر از رگ گردنش می‌داند، رابطه? انسان با خدا را بی‌نیاز از واسطه می‌داند و انسان را به تسلیم دربرابر امر خدا فرمان می‌دهد.

امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) فرموده اند، قرآن کریم اقیانوسی است بی‌ کران که رسیدن به اعماقش جز برای معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) امکان پذیر نیست، ولی در عین حال، هم خود قرآن و هم معصومین (علیهم السلام) به مردم توصیه می فرمایند که در آیات قرآن تدبّر کنند.

خواندن قرآن:

?حضرت صادق علیه السلام فرمودند:

قرآن عهد خداوند و فرمان اوست بر خلقش،پس سزاوار است برای شخص مسلمان که در این عهد و فرمان خدا نظر افکند و روزی پنجاه آیه از آن بخواند.

زهری گوید:

از حضرت علی ابن الحسین علیهما السلام شنیدم که می فرمود:

آیه های قرآن گنجینه هایی است، پس هرگاه در یک گنجینه را گشودی، شایسته است که بدانچه در آن است نظری بیافکنی!!!!

خانه هایی که در آن قرآن خوانده می شود:

پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند:

خانه های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید،چنانچه یهود و نصاری کردند، در کلیساها و عبادتگاههای خود نماز کنند، ولی خانه های خویش را معطل گذارده اند(و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هرگاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شد، خیر و برکتش زیاد شود، و اهل آن به وسعت رسند، و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد، چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند.

حضرت صادق علیه السلام فرمود:

خانه ایکه در او شخص مسلمانی قرآن میخواند، اهل آسمان آن خانه را بنگرند،چناچه اهل دنیا ستاره درخشان را در آسمان بنگرند.

و نیز فرمودند که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

خانه ایکه در آن قرآن خوانده شود و ذکر خدای عزوجل ( و یاد او) در آن بشود،برکتش بسیار گردد و فرشتگان در آن بیایند و شیاطین از آن دور شوند و برای اهل آسمان می درخشد چنانچه ستارگان برای اهل زمین می درخشند و خانه ایکه در آن قرآن خوانده نشود و ذکر خدای عزوجل در آن نشود،برکتش کم شود و شیاطین در آن حاضر گردند.

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید